Prof. Zbigniew Ciesielski

Prof. dr hab. Zbigniew Ciesielski
 

Profesor Zbigniew Ciesielski urodził się w Gdyni w 1934 r. W 1958 r. ukończył studia magisterskie z matematyki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1960 r., zaledwie dwa lata po ukończeniu studiów, uzyskał stopień doktora nauk matematycznych. Jego promotorem był prof. Władysław Orlicz, jeden z twórców analizy funkcjonalnej. W 1963 r. habilitował się w Instytucie Matematycznym PAN w Warszawie. W 1969 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1974 r. profesora zwyczajnego. W 1973 r., w wieku zaledwie 39 lat, został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. Od roku 1986 jest członkiem rzeczywistym PAN. W roku 2001 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, a od 2013 r. jest jej członkiem czynnym.

Rada Wydziału Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Gdańskiego powołała trzech recenzentów: prof. Stanisława Kwapienia z Uniwersytetu Warszawskiego oraz prof. Wiesława Pleśniaka i prof. Józefa Siciaka z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opinie recenzentów są jednoznacznie pozytywne, wszyscy z najwyższym uznaniem odnieśli się do osiągnięć naukowych Profesora Ciesielskiego.

Profesor Zbigniew Ciesielski jest wybitnym matematykiem, cieszącym się ogromnym uznaniem polskiego i międzynarodowego środowiska. Opublikował ponad 100 prac w czasopismach o najwyższej renomie matematycznej. Jego zainteresowania badawcze są bardzo szerokie. Profesor Ciesielski jest wybitnym specjalistą w zakresie teorii prawdopodobieństwa i procesów stochastycznych oraz analizy funkcjonalnej: teorii aproksymacji i baz w przestrzeniach funkcyjnych. Sławę przyniosły mu badania dotyczące procesów gaussowskich i ruchów Browna oraz prace nad bazami Schaudera, w szczególności nad układem Franklina w przestrzeniach funkcji ciągłych. Szczególny rozgłos przyniosło mu skonstruowanie w 1969 r. bazy w przestrzeni funkcji różniczkowalnych w sposób ciągły określonych na kwadracie. Jego prace na temat funkcji giętych stały się fundamentem intensywnego rozwoju w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku teorii falek, mającej zastosowania w technice przekazywania danych. Jego konstrukcja procesu Wienera weszła do podręczników uniwersyteckich i jest znana pod nazwą konstrukcji Ciesielskiego.

Równie imponujący jest dorobek Profesora Zbigniewa Ciesielskiego w kształceniu kadry naukowej. Wypromował dwunastu doktorów, z których czterech ma tytuł naukowy profesora, a czterech innych uzyskało stopień doktora habilitowanego. Dwaj jego wybitni uczniowie, prof. Stanisław Kwapień i prof. Jerzy Zabczyk, są członkami rzeczywistymi PAN. Rodzina naukowa Profesora Ciesielskiego, utworzona z jego uczniów i uczniów jego uczniów, jest wyjątkowo liczna i składa się z blisko sześćdziesiąt osób. Matematyka polska zawdzięcza Mu powstanie trzech silnych ośrodków probabilistyki: w Warszawie, Toruniu i Gdańsku, stworzonych przez Jego uczniów lub współpracowników.

Profesor Zbigniew Ciesielski był członkiem licznych komitetów naukowych i programowych prestiżowych konferencji międzynarodowych, m.in. Komitetu Programowego I Europejskiego Kongresu Matematyków w Paryżu w 1992 r. oraz członkiem jury nagród II Europejskiego Kongresu Matematyków w Budapeszcie w roku 1996. Wchodzi, bądź wchodził, w skład komitetów redakcyjnych wielu czasopism o międzynarodowym zasięgu, np. „Studia Mathematica”, „Dissertationes Mathematicae”, „Biuletyn PAN”, „Probability and Mathematical Statistics”, „Analysis”, „Numerical Functional Analysis and Optimization”, „Approximation Theory and its Applications” i innych. W 1974 r. został zaproszony do wygłoszenia odczytu na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Vancouver.

Wiele czasu i energii poświęcał działalności organizacyjnej na rzecz polskiej nauki. Był członkiem, a także przewodniczącym V Sekcji Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów; członkiem Komitetu Nagród Państwowych; prezesem Polskiego Towarzystwa Matematycznego w latach 1981–1983; członkiem Zespołu Nauk Matematycznych, Fizycznych i Astronomii Komitetu Badań Naukowych w latach 1997–2000. Pełnił odpowiedzialne funkcje w strukturach PAN, był m.in. zastępcą Dyrektora Instytutu Matematycznego PAN, kierownikiem Instytutu Matematycznego PAN w Gdańsku, członkiem Rady Naukowej Międzynarodowego Centrum Matematycznego im. Stefana Banacha. W latach 1993–1995 był członkiem Prezydium PAN oraz przewodniczącym Oddziału Gdańskiego PAN.

Za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany, w tym również Nagrodą Państwową I stopnia w 1988 r., nagrodą Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowe w 2000 r. oraz wszystkimi ważniejszymi polskimi nagrodami i medalami przeznaczonymi dla matematyków: Medalem im. Stefana Banacha (1992), Medalem im. Władysława Orlicza (1994, czy Medalem im. Wacława Sierpińskiego (2000). W 1983 r. otrzymał Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego z Nowego Jorku, w 1996 r., Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. Uniwersytet Poznański uhonorował go w 2011 r. uroczystym odnowieniem doktoratu, po pięćdziesięciu latach od jego uzyskania.

Profesor Zbigniew Ciesielski przez prawie całe życie zawodowe jest związany z Trójmiastem. Współpracował przez wiele lat z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Gdańsku oraz z powstałym na jej bazie Uniwersytetem Gdańskim.

W konkluzjach opinii recenzenci stwierdzili:

         Profesor Stanisław Kwapień: „Wpływ Profesora Ciesielskiego na rozwój polskiej matematyki w drugiej połowie XX wieku jest trudny do przecenienia. […] Z wielką radością powitam nadanie mu tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego. Moim zdaniem zasługuje on na ten tytuł jak nikt inny”.

        Profesor Wiesław Pleśniak: „Obdarzenie tego wyjątkowego twórcy przez Uniwersytet Gdański wysoką godnością akademicką, jaką jest doktorat honoris causa, byłoby w pełni uzasadnioną podzięką za jego ofiarną i owocną służbę dla polskiej i światowej nauki, a także dla społeczności naukowej Trójmiasta. Zbigniew Ciesielski, jak rzadko kto, na to wyróżnienie zasłużył. Gorąco popieram to wyróżnienie”.

         Profesor Józef Siciak: „Wysoka pozycja naukowa Profesora Zbigniewa Ciesielskiego, międzynarodowe uznanie, jakim się cieszy, oraz Jego wybitny wkład w rozwój matematyki (nie tylko w Polsce) w pełni uzasadniają wniosek o nadanie Mu tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego”.

 
Laudację wygłosił prof. Tomasz Szarek kierownik Zakładu Matematyki Stosowanej i Probabilistyki Wydziału Matematyki, Fizyki i Informatyki UG
 
Senat Uniwersytetu Gdańskiego nadał tytuł doktora honoris causa wybitnemu matematykowi, prof. Zbigniewowi Ciesielskiemu.
 
Senat Uniwersytetu Gdańskiego nadał  prof. Zbigniewowi Ciesielskiemu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego „w uznaniu wielkiego znaczenia uzyskanych przez Niego wyników dla rozwoju światowej matematyki ze szczególnym uwzględnieniem teorii prawdopodobieństwa, procesów stochastycznych i analizy funkcjonalnej oraz w uznaniu aktywnej działalności organizacyjnej na rzecz polskiej nauki” (uchwała Senatu UG nr 22/14 z 27 marca 2014 roku).

 

Załącznik Rozmiar
Dyplom DHC 9.86 MB
Pokaż rejestr zmian

Data publikacji: środa, 14. Grudzień 2016 - 10:56; osoba wprowadzająca: Julita Śmiech Ostatnia zmiana: wtorek, 20. Czerwiec 2017 - 10:12; osoba wprowadzająca: Julita Śmiech