prof. dr hab. Marian Kwapisz
Kwapisz, Marian (1935-2022)
Uczeń Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego 1948-1952. Studiował w Uniwersytecie Łódzkim w latach 1952-56 na kierunku Matematyka i uzyskał tytuł magistra w czerwcu 1956. Temat pracy magisterskiej: „ Całka Denjoy” (promotor: prof. Z. Zahorski). Od 1 września 1956 do 30 września 1970 zatrudniony w Politechnice Gdańskiej kolejno na stanowiskach: asystenta, adiunkta i docenta. Stopień doktora nauk matematycznych uzyskał 1961 w Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy: „ Zmodyfikowana metoda kolejnych przybliżeń Picarda rozwiązywania zwyczajnych równań różniczkowych i różniczkowo-różnicowych” (promotor prof. Z. Zahorski ). Rozprawa ta wykonana była w Politechnice Gdańskiej w Katedrze prof. Wacława Pawelskiego. Stopień doktora habilitowanego uzyskał 1966 w Uniwersytecie Łódzkim na podstawie pracy habilitacyjnej: „ O pewnej metodzie kolejnych przybliżeń i jakościowych zagadnieniach równań różniczkowofunkcyjnych i różnicowych w przestrzeniach Banacha”. Rozprawa wykonana była w Politechnice Gdańskiej w Katedrze prof. W. Pawelskiego. Od 1 października 1970 do 30 września 1996 zatrudniony w Uniwersytecie Gdańskim na stanowiskach: docenta, prof. nadzwyczajnego i zwyczajnego. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1976. Tytuł profesora zwyczajnego, ze względów politycznych, uzyskał dopiero w grudniu 1989. Od 1 października 1996 zatrudniony w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy na stanowisku profesora zwyczajnego.
Pełnione funkcje organizacyjne: kierownik Zakładu Równań Różniczkowych i Metod Numerycznych, Instytut Matematyki Uniwersytetu Gdańskiego 1970-1984, 1987-1988, vice Dyrektor Instytutu Matematyki Uniwersytetu Gdańskiego 1975-1978, Dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Gdańskiego 1984-85 (odwołany przez władze PRL w ramach pacyfikacji uczelni wyższych w końcu 1985), członek Senatu Uniwersytetu Gdańskiego, 1975-1978, 1981-1985, kierownik Zakładu Równań Różniczkowych Wyższej szkoły Pedagogicznej 1996-2005.
W latach 1970 -1980 organizator - wespół z matematykami z Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Wrocławskiego - kilku Letnich Szkół Metod Numerycznych i Informatyki.
Członkostwo w Organizacjach Naukowych: Polskie Towarzystwo Matematyczne od 1957 – pełnione funkcje: członek Zarządu Gdańskiego Oddziału, prezes Zarządu tegoż Oddziału, członek Komisji rewizyjnej przy Zarządzie Głównym PTM, vice prezes ZG PTM w latach 1983-85, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, członek od 1975 - pełnione funkcje: przewodniczący Wydziału III, członek Zarządu GTN 1979-87, 1991-2002, vice prezes Zarządu 1995-98, członek Zarządu od 1998, członek American Mathematical Society od 1989, członek European Mathematical Society 1991-93.
Członkostwo w Komitetach Redakcyjnych czasopism naukowych: Commentationes Mathematicae od 1975, Applied Mathematics 1975-1999. Od 1 stycznia 1990 członkiem towarzystwa naukowego: American Mathematical Society (AMS).
Stypendia i staże naukowe: Uniwersytet Leningradzki, Leningrad, ZSRR 1963-64, Brown University, Providence, R.I. USA, 1981, 4 miesiące.
Stypendia jednomiesięczne: Uniwersytet Moskiewski, Moskwa, ZSRR 1964, Univeristy of Aberdeen, Wielka Brytania 1977, Pedagogiczeskiji Institut, Leningrad, ZSRR 1979, University of Arkansas Fayetteville, AR USA 1983, 1984, University of Missouri-Rolla, Missouri, USA 1974.
Zatrudniony za granicą: University of Basrah, Basrah, Iraq, profesor zwyczajny, 1986-1987, University of Nebraska, Lincoln, Nebraska, USA, visiting prof. 1988-1989, University of Arizona Tempe, Arizona, USA, visiting prof. 1984, Uczestnik wielu kongresów i konferencji naukowych krajowych i zagranicznych, liczne wykłady naukowe prezentowane na wymienionych kongresach i konferencjach, a także wykłady na zaproszenie do licznych uniwersytetów w Europie i w USA.
Badania naukowe dotyczą: warunków dostatecznych dla istnienia i jednoznaczności rozwiązań różnorodnych klas równań różniczkowo-całkowo-funkcyjnych oraz zbieżności różnorodnych procesów iteracyjnych związanych z tymi równaniami; zbieżności różnorodnych procesów dyskretyzacyjnych dla wymienionych równań; podstawowych zagadnień teorii równań rekurencyjnych i ich zastosowań. Opublikował je w serii ponad 100 prac (na ogół w pismach zagranicznych.) Wypromował 120 magistrów matematyki, 5 doktorów, 3 habilitantów. Recenzował 11 prac doktorskich, 3 habilitacyjnych, opiniował 7 wniosków o nominacje profesorskie; był recenzentem książek i monografii z zakresu matematyki.
Autor monografii : Równania Rekurencyjne, Gdańsk 1978 oraz podręczników: Elementy Teorii Równań Rekurencyjnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1983, Wstęp do Matematyki Finansowej, wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Bydgoszcz 1998.
Nagrody i wyróżnienia: Nagrody Ministra Edukacji Narodowej za badania naukowe: 1965, 1968, 1971, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1977, Odznaka Honorowa Zasłużony Ziemi Gdańskiej 1974.
Zainteresowania pozamatematyczne: sprawy społeczno-polityczne ... i ogródek.